Rzeszy Niemieckiej
Encyklopedia PWN
okupacja niemiecka ziem polskich 1939–45,
policyjno-wojskowy system administracji III Rzeszy na terytorium II RP, zajętym IX 1939 w wyniku niemieckiej agresji oraz po podziale państwa polskiego, dokonanym przez Niemcy i ZSRR (na podstawie układu o przyjaźni i granicy, zawartego 28 IX 1939, korygującego ustalenia paktu Ribbentrop–Mołotow z 23 VIII 1939).
Orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich, właśc. Orędzie biskupów polskich do ich niemieckich braci w Chrystusowym urzędzie pasterskim,
list wystosowany 18 XI 1965 przez Episkopat Polski do Episkopatu Niemiec pod koniec obrad Soboru Watykańskiego II;
niemieckie akcje terrorystyczne stosowane podczas II wony światowej na ziemiach polskich głównie wobec ludności wsi, obejmujące masakry bez oszczędzania dzieci, kobiet i starców, wysiedlenia, deportacje do obozów, więzień i prac przymusowych, rabunek dzieci w celu germanizacji (dzieci rabunek), palenie zabudowań, grabieże i niszczenie mienia.
prawo niemieckie, pocz. prawo Niemców,
termin powstały w początku XIII w. na Śląsku i Morawach (pierwszy zapis śląski 1221), oznaczający swobody i prawa przyznawane kolonistom przybywającym od końca XII w. z Rzeszy na wezwanie władców i wielkich właścicieli ziemskich.
Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie” (FPNP), niem. „Polnisch-Deutsche Aussöhnung”,
fundacja powołana 16 X 1991 w wyniku umowy między rządami Polski i RFN w celu udzielenia pomocy szczególnie poszkodowanym ofiarom prześladowań nazistowskich;
potoczne określenie (używane od XV w.) Rzeszy Niemieckiej;
